Η δεσποινίς Θεώνη

Ποιοσ θα χαρεί την δεσποινίσ θεώνη
Η σπάρτη όλη την καμαρώνει
Είναι αρχαίασ οικογενείασ
Από το γένοσ του λεωνίδα
Η πρώτη προίκα τησ λακωνίασ
Έχει οικόπεδα και σταφίδα
Ιδανικό τησ έχει τον καιάδα
Στουσ τρακοσίουσ ανάβει λαμπάδα
Και τουσ ονειρεύεται ορθίουσ
Κάθε νύχτα και τουσ τρακοσίουσ
Και υπογράφει διαμαρτυρίεσ
Για τισ αριστερέσ ταινίεσ
Που ποτέ δεν παίζονται στην σπάρτη
Αλλάζει κόμμωση κάθε μάρτη
Και έχει στη σαλοτραπεζαρία
Βασιλικιά φωτογραφία

Μα η καλλονή τησ τώρα σταφιδιάζει
Και η μαμά τησ την κατσαδιάζει
Πάρε γαμπρό θεώνη
Κι άσ' τα ιδεώδη
Στο ράφι έχεισ ξεμείνει βόδι
Μα η θεώνη όλο ιδρώνει
Στα ιδεώδη τησ μουλαρώνει
Γαμπρό ποτέ τησ δε θα γυρέψει
Ο βασιλεύσ αν δεν επιστρέψει
Θέλει γαμπρό τουσ τρακοσίουσ ορθίουσ
Και κώτσο βασιλιά ή γιώργο βασιλιά
Ή παύλο βασιλιά ή και μήτσο βασιλιά
Άντε και μπάμπη βασιλιά
Μωρέ και τον θοδωράκη βασιλιά
Βασιλιάσ να ‘ναι
Πλην η θεώνη αδίκωσ προσμένει
Οι τρακόσιοι παραμένουν πεσμένοι
Διατηρεί το ήθοσ τησ
Ε μα έπεσε το στήθοσ τησ
Και μουχλιάζει στην τραπεζαρία
Βασιλικιά φωτογραφία